Οι ερευνητές αναθεώρησαν αναδρομικά τα αρχεία 108 ασθενών (ηλικίας 16-68 ετών), με εγκαύματα πρώτου και δευτέρου βαθμού, σε λιγότερο από το 50% της συνολικής επιφάνειας σώματος, που νοσηλεύτηκαν σε κλινική για μια περίοδο 5 ετών (2004-2008). Σε 51 ασθενείς χρησιμοποιήθηκαν επίδεσμοι μελιού και σε 57 επίδεσμοι με SSD. Ο χρόνος που προήλθε από την στιγμή που προκλήθηκε το έγκαυμα , η θέση, το ποσοστό, ο βαθμός και το βάθος των εγκαυμάτων, η διάρκεια της θεραπείας , ο σχηματισμός μετά θεραπευτικής υπερτροφικής ουλής σημαδιού ή και ρίκνωσης , καταγράφηκαν και αναλύθηκαν.
Η μέση διάρκεια της θεραπείας ήταν 18,16 και 32,68 ημέρες για το μέλι και την ομάδα SSD , αντίστοιχα. Οι αλλοιώσεις όλων των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν μέσα σε 1 ώρα από την πρόκληση των εγκαυμάτων αποστειρώθηκαν με τους επιδέσμους μελιού σε λιγότερο από 7 ημέρες ενώ αυτό δεν συνέβη σε κανένα ασθενή που χρησιμοποιήθηκαν οι SSD επίδεσμοι. Όλες οι αλλοιώσεις που αντιμετωπίστηκαν με επιδέσμους μελιού έγιναν στείρες (χωρίς μικρόβια) μέσα σε 21 ημέρες ενώ για όσες αντιμετωπίστηκαν με SSD , το ποσοστό των στείρων ήταν 36,5%. Μια πλήρης ίαση εμφανίστηκε στο 81% όλων των ασθενών στην "ομάδα μελιού" ενώ στην "ομάδα SSD " μόνο στο 37% των ασθενών.
Συμπερασματικά, οι επίδεσμοι μελιού καθιστούν το έγκαυμα στείρο σε λιγότερο χρόνο , ενισχύουν την πλήρη αποκατάσταση και έχουν καλύτερη έκβαση από την άποψη των υπερτροφικών ουλών και ρικνώσεων , σε σύγκριση με τους επιδέσμους SSD .
Πηγή: Μελισσοκομικό Βήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου